Soğuk Yanığı

 Kar yağıyordu

       sen gidiyordun

  Sessiz sedasız

         nefes bile almadan

    Kışa, ayaza

              bu soğuğa aldırmadan;

Gidiyordun işte yapayalnız

      Ben ise

           oturmuş söğüdün altına 

                       bakıyordum sana 

          uzaktan, etkisiz, önemsiz…

 

Kar yağıyordu 

       sen gidiyordun

İzliyordum seni hatıralarımda

Tutuyordum ellerini 

       bunun gibi soğuklarda 

                  üşümesinler diye

Görüyordum o sıcak gülüşünü 

                 şimdi donuk gözlerimle…

 

Kar yağıyordu 

       sen gidiyordun

Artık görünmez oldun ufukta 

        iz bile bırakmadan karda

Ben ise

       kim bilir ne zamandır

              bu söğüdün altındayım

Donuk gözlerimi kapadım artık

          nefesin yoktu nefesimde

     yakında benim de olmayacaktı

Çünkü sen, bu karda,

          sadece kalbimden gitmiştin

Ben ise 

       bu dünyadan…