Bir Veda
Bu mevsim vedalarla arkadaşım Önümden arkamdan çarpan kapılar için Cereyan diyorum, paragraf başında susuyorum. Kaç dostu uğurladım ellerimle Ağıtlar yaktım geceleri beni kimse görmedi Damla damla ve şeffafça günleri doğurup batırdım Cahillik etmedim biliyorum yurdumda bir yıl dört mevsim Ama ben bu mevsimi beklemiştim de Hem de kalbimle heyecanlı bekledim Öyle gelsin de geçsin gibi değil çırpıntılarım kapı eşiklerindeydi Hayatım! (sen bir kişi değilsin, şu anda içinde bulunduğum) Ben kimim varsa yoksa çıkarttım senden Hırpani bir mevsimdi, Güneş altlarında tir tir titredik biliyorsun Uzun mektupları vardı nicesinin Şaşalı sofraları vardı parıltılı kadehlerle Kalbim kaç oda kaç salonsa sebebi buydu Şimdi şehrimi değiştirme vakti Bir müddet ucuzundan stüdyo bir daire kiralıyorum Doyduklarım hoşçakalın Kursakta kalanlarım/ mutlaka, mutlaka yeniden buluşalım Ne ben ben olurum ne de siz siz Ama olsun bu sefer bambaşka bir hikayeye konuk olalım Hoşgeldin'leri hoşçakal'lard