İçimdeki Uyanış

Sebebi yok mudur bu durgunluğun

Pus içindeki bir derin boşluğun

Kaybolalım bir vakit şu ufukta

İzin ver güzelliğin seni alışına

 

Keşfet şu uçsuz bucaksız alemi

Duyacaksın müzikle ahengini

İnsanı delirten gerçek saflığın

Hisset içinde mutlak sükûnetini

 

Büyüsü, durmayan bu yağmurların

Uyum ve bütünlüğü tüm akışın

Aydınlığın son çırpınışlarında

Aşkı, yükselen suların doğaya

 

Gör! Göç ediyor kuşlar uzaklara

Kandın fütursuzca yalan hülyaya

Bak! Şaşkınlıktan kaldın bir başına

Bekliyor mezarın seni orada

 

Sesler susuyor, renkler süzülüyor

Ebediyet ile duran gök, engin

O gün acı içinde etti yemin

Ağaç, deniz ve güneş senin için

 

Geminin hüzünlü sesi yaklaşan

Ardından tüten dumanın zehriyle

Belli, bu gece örtülmüş bir sisle

Gelişindeki şey zihni çıldırtan

 

Bilinmezliğe doğru uzun bir yol

Mehtaba bakan gözlere uzanan bir kol

Hüznün akşamı olsun bu yaşanan

Rüzgârla beraber giderek boğulan

 

Yalnızlığın hâkimiyeti ruha

Gördün yansımanı berrak bir suda

Bırak kendini şefkatli kollara

Zaman içinde daldın uykuya