Huzur Nedir?

Huzur, uzun bir günün sonunda

ayaklarını uzatıp rahatlamaktır aslında.

Huzur, kendine bir çay demleyip

geçen günü uğurlamaktır.

Huzur, çiçek kokulu bir sabunla

kendini narince yıkamaktır.

Sıcak suyun omuzlarındaki yükü

yavaşça eritmesidir.

Huzur, sahaftan aldığın çirkin bir kitabı

bir kere daha eskitmektir.

Kitapla bir olup

yeni maceraların zevkiyle demlenmektir.

Huzur, başını yastığa koyup önce bugünü

sonra başka günleri yâd etmektir

geçmişin hayaletleriyle acı tatlı bir sohbet etmek

onları kınamadan uğurlayabilmektir.

Gerçek huzur, gece ikiden sonra başlar,

hava kararmış; çocuklar artık uykuda

perdeler çekilir yavaş yavaş

camdan dışarı bak.

Ben huzuru gözlerim uykudan yanarken

etrafında ışıkların dans ettiği 

sonları görünmeyen camdan gökdelenleri

selamlarken buldum.

Ben huzuru gecenin 

sabırlı sessizliğinde buldum.

Kuşlar uçmuyor, arabalar gezmiyor

hayatın nabzı sonunda yavaşlıyor.

Saat beşe geliyor,

huzuru sadece kendime saklamak isterken

o, başkalarını ziyarete gitmeye hazırlanıyor.

İşte ayrılık vakti geliyor.

Güneş gecenin siyahını

trunucunun her tonuyla kesiyor.

Artık şehir uyanıyor

başkalarının huzuru başlıyor.

Gece misafirim müsaade ister,

Müsaade sizin

Yarın akşama, bir sonraki sessizliğe kadar,

İyi günler sevgili dostum.