-İDDİAMA

Seni izlemek güzel şey

Boğazında patlayan gülüşten

Diyar duraklarında duran altın kirpiğe

Düşse yolda dünyaları gezerdi bu gönül

İddialar, iddialar…

Ahanda yine aynı sözler döküldü dimi  

Eski aşıkların imgeleri gibi

Gözlere, dudaklara, saçlara

Boya, posa, baldıra

 

Hatta şairlerin hatırına söylenelim de:

O kadar hayatımdasın ki

Özlemişim gözlerini

Sövmesek mi bir de:

Eve gelsen de gelmesen de

Tatlı rüyalar

Aynıyız diyelim mi eskilerle?

Ha kaşına da biliriz metaforla:

Şairsen zaten ya terksin bu hayatta ya da terk edersin

Sevmeyi terk edersin belki bırakınca gelir diye

Umudu terk edersin sonra hiçbir hayal düşmeyince hayatına

Acıyı terk edersin, düşünü düşünemeyecek kadar düşeceksin çünkü

E bunlar zaten aynı diyorsun

Şairlere özgü şiirler üzerine yazdıklarınla şair olduğunu iddia ediyorsun

Hâlâ durmuyorsun

Onun gülüşü karanlığı bile aydınlatırken

Sen onun denizinde bir gemi oluyorsun

Liman arayan bir gemiye denk geliyorsun

Enkaz olacağını bile bile

Çarpmak istiyorsun

Rotana düşmüşken, iddiana devam ediyorsun

Sevgisiz, umutsuz, acısız

Pardon ben şair olmadığımı ispat etmek isterken şair olanlarla karıştım galiba

Şair olmadığımı kanıtlasam sevgi gelip bulmaz dimi beni?

Umudum yeşerir ve kaybetmek acıtmaz

Mı acaba?

Çünkü birkaç yanlış şiire bakar iddiam da acım da enkaz da

Bir imgeli şiir doğru kişiye

Bir şiirse bahaneme olsa

Bahanem iddiamı örtsün diye tabi

Sonuçta şairin gönlü bol değil mi?

Bin kişiye yetecek sevgiyi barındırır şair

Siz bilirsiniz

Göz derse şarkılar o der şair onun gözlerine bakarak

Gülmekten bahsetse birileri kahkahası çırpınır yüreğinde

Yılları bekler, o yılları olur

 Yine o der

Hah ben de iddiam için şairlere özensem

Onu sevmek istesem

Onun terk etmesini istesem

Onunla yaşamak istesem

Ama işte ben seni istedim. 

Tanrıdan bir dilek hakkım varsa 

Şair olsam dedim

Hayatım yaşamım sen ol dedim

Evet dileğim kelimesi kelimesine gerçek 

Ama soruyorum bu sefer dayanamadan

Tanrının sevmediği kulu var mıdır diye

Şiirlerini sevmeyen şairler var o övülen ve taklit edilen

Şimdi tanrı bana dileğimi sundu diye sevineyim mi

Peki dileğimin karşılığında yoksa sevgi, umut, acı…

Ah evet acı var işte 

Acı için bir dilek daha

Terk etsin ve acısı en büyük olsun yüreğimde diye.

Terk etmedi, tek bir gülüşü ile sevmedi bile

Ama iddiamı sorarsanız

Yer etti ayırdığım boşlukta

Tabii ki vazgeçerek sevmek bildiğiniz şairlerinki gibi

Akıllı başa aşk ne hacet

Ne kadar gözleri, saçları,

Kollarındaki yıldız benler

Saçları düzken aradan çıkan kulakları

Aslında bu sadece merak,

Sana değer verdiğim her nokta,

Bilmem lazım hangi anda

Hah yine şair gibi imgeler

Valla olmamak için terk edeceksin başta

Denemeden, ölmeden

Ama hayat işte, dilek durur mu tanrı kulunu sevince

Benim farkım da bu olsun işte

Birkaç duvar arasına sığdım iddiamla

O da mutlu sormayın

Herkes onu seviyor zaten

O bir numara

Biz şairleri seven yok ki

İddiamı de karşılıksız sevemeyecekleri gibi

Bak bak bak büyük de konuştuk

Ama öyleler biliyorsun

Tanrının armağanı diye gözünün içine bakamazken

Yalancılara da hak dokunmak

Sonra sinirlenince sinirleniyor kulun tanrım

Hah yine üzecekler onu

Anlamıyor işte anlamıyor

Ben bahaneme dönemez miyim tanrım

Yaşamak yetti bu kadar bana

İddiamla yaşamak tabi

Cesaretli sevip buraya kadar geldim

Yeter

Valla fazlası zarar

Şair de olmayıverelim

Bencil şair de çekilmez zaten

Madem terk ediyoruz iddiayı da bahaneyi de

Gitmeden;

Yok soramam bir daha

Beklemedin zaten.

Orada mısın?

Beni seviyor musun?

Bir yıldızı ne kadar yakından görebiliyorsun?

-Başkasız