ÖZLEM

Benimki bir kültür özleminden daha fazlası , 

Özlüyorum ancak şu an bende ya da bana ait olmayan hisleri. Kendi yaşamımın içindeki gerçeği aramak yorucuyken çoğu zaman garip bir mutluluk duygusuyla sarmalıyor. Kimi zaman acıtırken kalbi kimi zaman en güzel hislerle okşuyor. Aramak belki hoşuna giden insanın, gitmedikçe kalmadıkça bir hayalin güzelliği içerisinde yaşama zamanı. Korkularla yüzleşmemiş, söylenenleri dinlememiş ve bilinmeyen bir yolda bir imkansıza bağlanmışken her şekilde, vakti gelene kadar içinde bulunduğu durumunun farkında olup yarın yapacağını düşünmeli insan. 

Bir arayış kalplerimize söz geçirebilsin diye bilinmeyen, gidilmesi gereken yol hiçbir yere açılmayan sözcüklere takılıyoruz, her ne olmuş olursa olsun bir sevgi parçacağını bulmak için anıları eşeliyoruz. Nerede diye merak ederler ya ediyorum, söylemişlerdi. Bir yerde başlayan ve asla bir yola çıkmayan. Bugün için bir söylem ya da bir duyum değil bizlere verilenler, özlüyoruz... Geçmişi ya da yarını değil. Dünya bize ait olan birçok şeyi bize rağmen çalmışken, hayatlarımız ellerimizden alınırken bizler susmuşken ve bugün ağlama sırasında hakkımız yokken... Bir özlem işte bu, belki bir kültür özlemi belki bir gerçeğin peşindeki hayal...

Fırat Karaman