PUDUHEPA

Vururken şehrin
Akşam ışıkları
Uzayan sarı düzlüklerine
Uçsuz bucaksız
Asfaltta iki buğday tanesi
İri gözleri Puduhepa'nın
Çorak topraklarına
Bakıyor kralının

Taze bir gün doğuruyor
Geceye karışan mavi
Asıldıkça çekicine
Kendinden yitiriyor demirci
Gökte dağınık bulutlar
Asırlardır taranmıyor saçları
Sanki Hititlerden beri
El sürülmemiş gibi

-Hâzım Baran

*Edebiyat Nöbeti'nin 19. sayısında 'Baran Topçuoğlu' adıyla yayımlanmıştır.